Autor : Michael Stuermer
Tytuł : " Putin i odrodzenie Rosji"
Tytuł oryginału : "Putin and the rise of Russia"
Przełożył : Bartłomiej Madejski
Wydawnictwo : Wydawnictwo Dolnośląskie
Michael Stuermer w swojej książce kreśli obraz współczesnej Rosji , jej polityki zarówno wewnętrznej jak i zagranicznej. Rosja nadal mimo przejściowych problemów po upadku Związku Radzieckiego jawi się jako supermocarstwo, autor opisuje na czym to w ogóle polega, czy jest stanem rzeczywistym czy to może tylko czcze marzenia przywódców , przywódcy - nie ukrywajmy. Siła tego państwa jest zależna od wielu czynników niekoniecznie militarnych, po przeczytaniu tejże pozycji przestaje być to aż tak skomplikowaną sprawą jak się wydaje na pierwszy rzut oka.
Rosja nękana jest przez o ironio podobne problemy jak Ameryka, zagrożenie Islamizacją , terrorem choć wiadomo że nie wszystkie akcje uznane za terrorystyczne takowymi były. Chiny jako jedno z większych zagrożeń gospodarczych czy aby tylko? Korea.Coś przy czym zawsze uśmiecham się choć jest to raczej nieodpowiednia reakcja ale sami powiedzcie czy nie wywołuje to waszego uśmiechu że zarówno dla Ameryki jak i dla Rosji ( ok Związku Radzieckiego) porażką stał się Afganistan.
Niby wszyscy wiemy a jednak czyta się to chwilami jak powieść sensacyjną , pieniądze, ropa, gaz , wpływy na świecie . Materiału jest sporo i autor czerpie z niego garściami.
Osobną sprawą jest sam Władimir Putin, myślę że dla nikogo nie jest zaskoczeniem że wbrew pozorom ma on spore poparcie, poza tym tak naprawdę nie bardzo widzę kto mógłby go zastąpić. Miedwiediew - widzieliśmy jak to wyglądało i kto rzeczywiście rządził w kraju w tamtym czasie.
Możemy zajrzeć nieco w przeszłość gdyż wspomina autor również o szkolnych latach Putina, nie jest to rzecz jasna typowa biografia ale przytoczone słowa biografa prezydenta, w osobie Aleksandra Rahra " .( cechowały W.Putina dop.mój ) ..perfekcjonizm oraz nienawiśc do bałaganu i niezdyscyplinowania . Już jako młody człowiek Putin << unikał spontaniczności, ryzyka i improwizacji>>" *sporo o Nim mówią.
Dalej widzimy odmienne oblicze , odmienne od tego co wydawałoby się widzimy aktualnie :
" Poza szkołą interesował się zachodnią muzyką .Grał na gitarze i od czasu do czasu występował. Fascynowała go literatura; swoim szkolnym kolegom i koleżankom czytał wiersze, a nawet zabronione wydawnictwa samizdatu. Bardziej interesowały go przedmioty humanistyczne niż nauki ścisłe, był też członkiem klubu dyskusyjnego" *
To że nastoletni Władimir zapukał do drzwi KGB pytając o możliwość pracy dla nich jest faktem szeroko znanym i równie wymownym.
Autor miał możliwość spotkania się z Władimirem Putinem osobiście, poza tym bacznie go obserwuje. Oczywiste jest dla wszystkich że nad wizerunkiem prezydenta pracuje spora grupa osób i efekty tej pracy widać.
" Nieoczekiwanie pojawił się niezapowiedziany sam prezydent i przywitał się z każdym z gości w charakterystyczny dla siebie sposób - lekko przekrzywiając głowę i prześwietlając go wzrokiem jak laserem ,jakby chcąc ustalić czy to swój czy obcy.Powitał przybyłych i poprosił o zadawanie pytań lub formułowanie komentarzy. Inaczej niż w czasach radzickich ,pytań nie trzeba było wręczać na piśmie . Każdy z 25 obecnych mógł w nieskrępowany sposób pytać, o co chciał, więc większość pytań nie była kurtuazyjna. Jednakże Putin wydawał się traktować sytuację jak zawody sportowe ,które sprawiają mu satysfakcję. Nie było doradcy, który wsuwałby mu do ręki karteczki, nikt nie uzupełniał jego wypowiedzi , nie odgrywał roli eksperta i mentora. Putin najwyraźniej czuł się dobrze , biorąc udział w tego rodzaju dyskusji , a większość obecnych dostosowała się do sytuacji , nie chcąc psuć nastroju niewygodnymi pytaniami , na przykład o przeszłość i przyszłość Czeczeni czy o słabe wyniki w zwalczaniu przestępczości." *
Jak widać prezydent prezentuje się nienagannie, przejmuje kontrolę nad sytuacją w sposób naturalny i niekwestionowany i tak jest praktycznie zawsze. Nie ukrywajmy że ewidentne moim zdaniem, porównanie do Jelcyna w tym akapicie powoduje że Putin wypada doskonale. Dodatkowym plusem w tworzeniu wizerunku będą też i takie czynniki jak to że jest silną osobowością, we krwi niejako musi mieć umiejętność reakcji na sytuacje nieprzewidziane no i oczywiście perfekcyjny wygląd. Jedyną osobą zdolną w tym konkurować jest Miedwiediew ale to jak widać nie wystarczy , poza wyglądem trzeba mieć osobowość. I Władimir Putin ją ma .
Książka dla mnie była ciekawą przygodą, dowiedziałam się wielu rzeczy . Niby wydaje się że wszystko wiemy, w końcu co chwila coś słyszymy w telewizji , poza tym przecież jesteśmy tak bliskimi sąsiadami co też powoduje że odnosimy wrażenie większej znajomości Rosji i jej działań niż to ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Droga Putina do władzy, jego pomysł na Rosję wielką i silną oraz to jak chce do tego doprowadzić to główne tematy tej książki. Zagrożenia dla Rosji również wewnętrzne czyli braki finansowe, Islamizacja kraju,niski przyrost naturalny , jak choćby we Francji czy w Niemczech dzieci się rodzą ale muzułmanom. Na czym opiera się dzisiejsza siła Rosji? Jej mocne ale i słabe strony. Wszystko to opisane w sposób przystępny dla czytelnika nawet jeśli o Rosji wie niewiele. W miarę obiektywny obraz samego Władimira Putina będącego przecież według powszechnej wiedzy ulubieńcem kobiet. Ogólnie bardzo mi się podobało.Mogłoby być więcej o samym Putinie ale oczywiście to nie jest zarzut, książka nie jest biografią ale zrozumcie , ja o tej konkretnej osobie mogę czytać na okrągło i wszystko co się da.
Ocena książki : 9 / 10
* Cytaty za :" Putin i odrodzenie Rosji" M.Stuermer
Za mile spędzone chwile przy lekturze dziękuję :
Bardzo byłam ciekawa tej książki.
OdpowiedzUsuńMasz rację, wydaje nam się, ze wszystko o Rosji wiemy, o Putinie wszystko wiemy, a tu po takiej lekturze okazuje się, ze nic nie wiemy. Książkę na pewno przeczytam.
Dokładnie. Szczególnie jeśli chodzi o Putina, w końcu autor jest Niemcem ; niczym nie ograniczany czyli zakładam obiektywny. Swoją drogą dość często wpadają mi w ręce książki o Rosji pisane przez niemieckich autorów ot ciekawostka.
Usuń