"Tajemnica Marii Magdaleny" Paweł Lisicki

    Powinnam o tej książce napisać wcześniej , jednak tak naprawdę nadal mam wątpliwości nad sensem pisania takich książek. Nie to że książka jest zła, bo nie jest. Jest ciekawa, porusza ważne tematy , nie epatuje tanią sensacją , rzetelna ( jak dla mnie , wszak jestem laikiem) wiedza autora, łatwość poruszania się w temacie życia Jezusa i Jego uczniów to kolejny atut tej pracy. Rzuca nowe światło na ówczesna rolę kobiet , być może nawet szokujące i obalające liche w gruncie rzeczy argumenty feministek. Kiedy w rozmowach wspominam że Koran dał kobietom sporo praw , których nie miały wcześniej ludzie zwykle pukają się w głowę. Pytanie tylko dlaczego się oburzają zamiast sprawdzić? Podobnie jest i z Jezusem , Ewangelią i kobietami choć wynika to raczej jak przedstawia autor z życia samego Jezusa niż z tego co mówił. 
   Książka ta jest kolejną polemiką z sensacyjnymi wiadomościami dotyczącymi ewentualnego związku Zbawiciela z Marią Magdaleną i ich rzekomego potomstwa,  z feministkami, ateistami i łowcami sensacji. Stąd i moje wątpliwości dotyczące sensu wdawania się w jakąkolwiek dyskusję. Non stop wydawane są pozycje negujące Boga, negujące Jezusa i rozprzestrzeniające fałszywe poglądy na temat chrześcijaństwa w ogóle. Z równą regularnością pisarze nie tylko katoliccy odpowiadają w swoich dziełach starając obalić się narosłe mity. A ja zastanawiam się czy naprawdę warto polemizować na takim poziomie z dziełami wartości powieści Dana Browna ? Przecież to tylko sensacja, na diabła pisać o tym poważne prace? Oczywiście pan Paweł Lisicki porusza się w gronie znacznie szerszym i faktycznie obala też tezy zawarte w pseudonaukowych książkach. Niemniej jak dla mnie jest to walka z wiatrakami.
   Z pewnością sporym plusem jest to że mamy okazję poznać nie tylko życie Jezusa ale i jego działalność, związki z ludzmi , to jak nauczał i przy okazji dowiadujemy się sporo i o samych uczniach. Lekturę ułatwi zapewne znajomość Nowego Testamentu w którym pan Paweł porusza się z łatwością przeskakując z wydarzenia na wydarzenie. Przyznaję że chwilami zdarzało mi się zgubić w ilościach kobiet imieniem Maria i tylko opisywane sceny pozwalały mi na identyfikację.


    Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości :