Pochwała powolnego czytania ;-)

  Autor : Frank S. Becker
  Tytuł : "Zmierzch orła"
 Tytuł oryginału : "Der Abend der Adlers"
  Przekład : Jacek Jurczyński SDB
 Wydawnictwo : Wydawnictwo M
  

    Z okładki : 

     " Cesarstwo Rzymskie ok. 260 r. po Chr.  Wrogowie plądrują prowincje przygraniczne ,cesarze walczą o władzę . Wydaje się , że nad wielkim imperium zachodzi słońce . W tym niespokojnym czasie młody Rzymianin Flawiusz wyrusza w podróż z majątku swojego wuja. Pragnienie odnalezienia rodziców oraz poszukiwania świątynnego portalu , ukrytego przed barbarzyńcami , wciągają go w wir wydarzeń rozgrywających się w Rzymie, Palmirze i Babilonie, aż do granic Persji. Kiedy wydaje mu się  ,że osiągnął cel i znalazł miłość swojego życia , los stawia go przed jeszcze większym wyzwaniem."

     Jest to lektura zdecydowanie dla osób ,które akurat nigdzie się nie spieszą. dziwnie może to brzmi ale z pewnością nie łyka jej się w jedno popołudnie. Należy ona do gatunku powieści którymi czytelnik się delektuje, każdym słowem, zdaniem, opisem miejsca czy sytuacji. Autor zawarł w swej opowieści sporo szczegółów   dotyczących  dosłownie wszystkiego. Jak żyli ludzie poszczególnych stanów, jak mijał im dzień, czym się zajmowali? Jak się ubierali? O czym rozmawiali? Jaki był układ pomieszczeń w danym budynku? Również trasy którymi podążają bohaterowie są dokładnie opisane.
    Uczynienie bohaterem nastoletniego Flawiusza pozwoliło na podglądanie jego dojrzewania, dochodzenia do dorosłości. Zajęcia którymi się zajmował, nauka w winiarni czy u medyka wszystko to po to by czytelnik mógł zapoznać się z codziennymi zwyczajami poszczególnych członków ówczesnego społeczeństwa. Trafił do niewoli wcześniej będąc przecież Rzymianinem , oni mieli niewolników ale żeby role mogły się odwrócić? Jak często myślimy o tym że nic ani dobre ani złe nie trwa wiecznie? Tymi nagłymi zmianami w życiu bohaterów autor daje nam do myślenia, czy zawsze będę tym kim jestem? Innym, tym którzy w jakiś sposób czują się uciskani daje nadzieję, nigdy nie wiadomo kiedy  los się odmieni i uśmiechnie właśnie do nich.
  

    Jak wspomniałam to szczegółowe opisy są moim zdaniem najmocniejszą stroną książki :

     " Flawiusz musiał przyzwyczaić się do wszystkiego , co było inne niż u siwowłosego. Tu, w jednej izbie , pośrodku której nieustannie dymiło palenisko , mieszkała cała rodzina. Brakowało toczonych stołów oraz krzeseł, zamiast tego korzystano z prostych wyciosanych z pni zydli. za stół służyły ułożone na kozłach deski. Pod ścianami stały półki , a na nich piętrzyła się drewniana zastawa, zapasy, garnki z ciemnej gliny oraz narzędzia.
    Trzy skrzynie na przyodziewek uzupełniały umeblowanie , do tego kilka ław , na których układano się na spoczynek. z wyjątkiem Flawiusza, gdyż jego miejsce było w oborze zajmującej tylna część domostwa. tu oddzielone od części mieszkalnej jedynie cienką ścianką , mieściło się schronienie dla zwierząt: czterech kosmatych prosiąt, siwka, sześciu owiec, i kur. Początkowo przeszkadzał mu ich odór oraz nieustające brzęczenie much , ale wkrótce przyzwyczaił się , pocieszając się myślą że będzie mu ciepło w zimie.
   Dzień wypełniała mu praca , lecz los dzielił wraz ze wszystkimi innymi mieszkańcami . Każdy pracował na miarę własnych sił, nawet stary, niewidzący na jedno oko Fuscinus, który popadł w niewolę jeszcze za czasów rzymskich właścicieli. Zbierał chrust, kroił suszone owoce i pilnował ognia. .... "  
                                                                                           "Zmierzch orła" Frank S. Becker str. 196 


            Podobnie miałam z "Chłopami" W.Reymonta, "Krystyną córka Lavransa" S.Undset czy nawet " Nad Niemnem" E.Orzeszkowej to co innym wydawało się nużące  czyli szczegóły, dokładne opisy wydarzeń, postaci i otoczenia dla mnie  było najpiękniejsze. Naprawdę nie każda książka musi być czytana w tempie ekspresowym , wiele wręcz swój urok ukazuje dopiero czytelnikowi który podejdzie do nich z odpowiednia dozą cierpliwości. Usiądzie ze spokojem zacznie czytać i da się porwać w świat minionych już lat. Bardzo cieszę się że mam drugi tom gdyż naprawdę wcale nie chciało mi się stamtąd wracać.

            
                  Za książkę dziękuję Wydawnictwu M

                        

     
     
     Książka przeczytana w ramach : " Z literą w tle" ; "Czytamy książki historyczne"