Ewa Agnieszka Frankowska "W ciemności nocy"

    "W ciemności nocy "
Ewa Agnieszka Frankowska
      Wydawnictwo Pi
       Warszawa 2012

  Rodzina Rupertów spotyka się po śmierci jednego z jej członków,Leszka, w sprawie testamentu jaki zostawiła jego żona.Wydawałoby się że wszystko jest proste, spotykają się, dzielą się majątkiem i każdy z nich wraca do swoich zajęć. Niestety jeden z nich w tym samym dniu ginie na schodach prowadzących do piwnicy. Tym kimś jest Tomasz Rupert ,który był wykonawcą woli zmarłej. Jak to  bywa policja wezwana przez pogotowie stwierdza że ktoś Tomaszowi dopomógł w opuszczeniu tego świata.
  Motyw mają właściwie wszyscy, sposobność podobnie,śledztwo powoli nabiera tempa,komisarz Feliks Frączak musi sprawdzić wszystkie tropy,niektóre z nich fałszywe inne nie. Ofiar przybywa ,jest porządny trup a nawet więcej, śledztwo w wykonaniu klasycznym i komisarz ze słabościami ale jakmi!
  Pierwszą słabością naszego detektywa są kobiety nic dziwnego że jedna z bohaterek wpada mu w oko,drugą  kuchnia,nie ma co ukrywać jest smakoszem. 

   "Miał dziś ochotę na prawdziwie męskie danie:soczysty kawałek czerwonego mięsa ,aromatyczny i ostry .Umył więc zgrabne,wieprzowe polędwiczki,starannie rozbił,posypał ziołami i pieprzem.
    Potem na grubej drewnianej desce drobno poszatkował młodą cebulę.Lekko podsmażył  na patelni ,dodał dwie czerwone papryki,pocięte ukośnie.Wrzucił mięso i na trzy minuty zwiększył płomień gazu,rumieniąc polędwiczki po obu stronach.Obrał czosnek,starł na glinianej tarce ,wrzucił na patelnię i po chwili odciął dopływ tlenu stalową pokrywką .Pod koniec dorzucił ostre kulki kaparów i czekając na efekt nakrył do stołu.
  Stół prezentował się elegancko ,odpowiednio do okazji,jaką była prawie każda kolacja komisarza.Ciemnozielony obrus ,gładkie białe talerze,wąskie sztućcebłyszczące nowoczesnością ,zapraszały kucharza na wieczorną ucztę ... w oszyczku czekał chleb a obok kieliszek czerwonego wina portugalskiego Bacaliau d'Oro,kolacja była gotowa" 

   W tej powieści jest wszysto to co lubię w dobrym kryminale, to historia w starym dobrym stylu.Zbrodnia a nawet kilka, masa podejrzanych mających motyw i możliwości i detektyw z intuicją. Świetna historia szybko się czyta,wciąga i co ważne autorce udaje się mylić tropy, kiedy się wydaje że już,już wiemy okazuje się że szukanie zaczynamy od nowa.Dodatkowe smaczki to tło społeczno obyczajowe i hobby Tomasza trzymane w tajemnicy przed rodziną a jakie , to już musicie sprawdzić sami. Polecam, szczególnie na takie chmurne deszczowe dni jak dzisiejszy.

    Ocena książi :  4,5/5